Depresja jest chorobą, która negatywnie wpływa na całe życie chorego. Ogranicza jego zdolność do nauki i pracy, źle wpływa na kontakty z ludźmi. Jak żyć z depresją?
Każdy chory na depresję może przeżywać ją inaczej. Jego społeczne funkcjonowanie zależne jest od przebiegu choroby, jej przyczyn i nasilenia. Trudno ocenić jest jednoznaczny sposób postępowania z osobą chorą, ponieważ musi być on indywidualnie dobrany pod dany przypadek. Ważne są tutaj także ógólny stan zdrowia a nawet sytuacja materialna.
Osoby cierpiące na depresję często na własną rękę poszukują odpowiedzi na takie pytania jak: depresja samoleczenie, jak zwyciężyć depresję, internetowa terapia depresja, naskuteczniejsze metody walki z depresją. Ludzie borykający się z tym schorzeniem często zdają sobie z niego sprawę, ale początkowo nie chcą szukać pomocy u specjalisty – czy to ze względów finansowych, czy boją się przyznać przed rodziną, że chorują.
Kiedy epizody depresji nie są zbyt intensywne, zdolność chorego do pracy zostaje najczęściej zachowana. Jednak w przypadku cięższego przebiegu choroby, kiedy obniża się aktywność życiowa osoby chorej, dochodzi do utraty zainteresowania nie tylko pracą, lecz także kontaktami z ludźmi czy zainteresowaniami. Czasami konieczne jest lekarskie stwierdzenie tymczasowej lub całkowitej niezdolności do wykonywania pacy zawodowej.
Ważne jest, aby decyzji o rencie nie podejmować zbyt pochopnie. Warto najpierw przeanalizować życie rodzinne i zawodowe chorego, wypróbowac różne metody leczenia (często pomocna jest terapia poznawczo-behawioralna w walce z depresją), dać pacjentowi motywację do działania, pokazać, że jest dla rodziny i bliskich osób naprawdę ważny – pomoże to pokonać chorobę. Zbyt szybka decyzja o rencie może tylko pogorszyć stan osoby chorej, ponieważ poczuje ona, że jest jeszcze bardziej niepotrzebna, bezwartościowa i odsunięta na dalszy plan. Taka decyzja może wpłynąć na całe życie osoby chorej, a także na życie ludzi z jej otoczenia – dlatego trzeba podejść do tego tematu jak najdelikatniej.