Poznając ją człowiek uczy się porównywać struktury gramatyczne języków, co jest kluczową umiejętnością osoby wielojęzycznej.
Dzięki gramatyce można nauczyć się także mówić poprawnie w konkretnym języku. Dobrze to brzmi, wiem, ale nie znaczy to jednak, że już od pierwszego dnia będziesz w stanie bezbłędnie się w nim porozumiewać.
Błędy są normalną częścią procesu nauki. Nie ma wątpliwości, że będziesz popełniać ich bardzo dużo i nawet jeśli to przeszkadza Twojemu ego i potrafi być strasznie irytujące, jest to faktem, który należy po prostu zaakceptować.
Jestem tego przekonania, że niemożliwym byłoby odniesienie sukcesu bez wcześniejszego ponoszenia porażek, z których można czerpać wiedzę i doświadczenie, niezbędne w procesie samodoskonalenia się.
Mieszkam w Polsce od czterech lat i popełniam błędy językowe codziennie.
Nie przeszkadza mi to jednak, ponieważ zdaję sobie sprawę, że bez nauki wyniesionej z własnych pomyłek z pewnością nie byłbym w stanie napisać teraz tego posta, nie mówiąc o tym, że popełnianie ich daje mi potrzebną adrenalinę. Inni potrzebują ekstremalnych rozrywek do podniesienia jej poziomu, a ja potrzebuję języków i codziennych sytuacji, w których mogę ich używać.
Wracając do gramatyki, moim zdaniem jest ona tylko częścią procesu przyswajania danego języka i nie sądzę, że trzeba by skupiać się tylko na niej.
Na początku jest od niej o wiele ważniejsze, żeby w ogóle cokolwiek mówić.
Znam wiele osób, które nie mają odwagi, aby porozumiewać się w obcym języku, bo boją się, że będą wyśmiane przez osoby, które uczą się danego języka dłużej lub właśnie przez native speakerów. Dlatego uważam, że sama odwaga do mówienia jest o wiele ważniejsza od poprawności gramatycznej, przynajmniej na początku procesu.
Zaobserwuj na przykład sposób, w jaki uczą się dzieci! Widzisz jak wiele razy próbują coś prawidłowo wymówić, aż im się w końcu uda. Jak byliśmy mali, wszyscy robiliśmy dokładnie to samo, co one, ale niestety z biegiem czasu o tym zapomnieliśmy.
My też popełniliśmy wiele błędów, zanim nauczyliśmy się swojego własnego języka ojczystego – Ty polskiego, ja węgierskiego. Na dodatek to wszystko osiągnęliśmy bez wcześniejszego edukowania się w zakresie gramatyki.
Chciałbym też dodać, że znam osoby, które nigdy nie skupiały się na regułach gramatycznych i dały radę nauczyć się języka wyłącznie poprzez słuchanie i bardzo częste mówienie.
Podsumowując, uważam, że nauka gramatyki jest elementem, który pozwala lepiej zrozumieć wiele struktur językowych, ale nie jest najistotniejszą częścią procesu.